''Ο ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ '' γράφει η ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΝΟΥΣΗ

 Η ποιήτρια -συγγραφέας- αφηγήτρια ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΝΟΥΣΗ γράφει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο για το πρόσφατο αφιέρωμα ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ στην μελοποιημένη ποίηση:     

  ''Ο ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ''

Έχω την τιμή  και την ιδιαίτερη χαρά να εκπροσωπώ ως μέλος το σωματείο λόγου και τέχνης οι ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ  Κορίνθου,  από τη γένεση του μέχρι σήμερα,  που  απαρτίζεται από εξαίρετες  θηλυκές οντότητες, στις μέρες μας,   ιδιαίτερα χαρισματικές εμπράγματες Αλκυονίδες, θέρμης και φωτός,    που ηγούνται αποτελεσματικά εκπληρώνοντας θαυμαστά έργα του λάμποντος πολιτισμού μας,   στην πολυαγαπημένη μας γενέτειρα την Κόρινθο. 

• Όλγα,  Μαρίνα ,Αγγελική και Αλεξάνδρα πολυαγαπημένες και αξιοσέβαστες   Αμαζόνες του καιρού μας, σας έχουμε  πραγματικά μεγάλη ανάγκη  να συνεχίσετε να ηγείστε θαυμαστών πράξεων, όπως εκείνης της πρόσφατα μοναδικής μας εκδήλωσης πολιτισμού και αγάπης  με μελοποιημένη ποίηση,  απαγγελίες  χορωδίες, μουσικούς  και με το εξαίρετο μπαλέτο,   στις 13 Σεπτεμβρίου κάτω από το ναό του Απόλλωνα στην Αρχαία Κόρινθο.  Αξέχαστη  βράδια !Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς!

• Σε Ειδυλλιακή  μυστικιστική ατμόσφαιρα αληθινά Αλκυονίδας βραδιάς, μοιραστήκαμε της χαρά μιας απόλυτα μεθεκτικής συνάντησης όλων μας,  κάτω από έναν καθαρό ουρανό, ενόσω το φως ερωτοτροπούσε με το  σκοτάδι, στις μαρμαροκολόνες του ναού,   όμοιο με τη διαδικασία της ποίησης και ενσωματώνοντας τον παρόντα λόγο με τα τελετουργικά δρώμενα της εκδήλωσης, αλλά και τον «ορφικό ύμνο  προς τον Απόλλωνα» και τον «ύμνο προς τη σελήνη» της Σαπφούς (που ομολογώ ήταν για μένα ευχάριστη έκπληξη,  αφού και ως ποιήτρια  η ίδια δεν έτυχε να τον έχω ακούσει έως σήμερα),   κάτω από το ναό του Απόλλωνα,  που ορθοστατεί και δεσπόζει μεγαλόπρεπα  εδώ και 2.500  χρόνια μπροστά από το Αρχαιολογικό μας μουσείο. 

• Ιδιαίτερα ξεχωριστή βραδιά,  που μας έβγαλε από το  σκοταδιστικό μαγγανοπήγαδο της απομόνωσης των ημερών,  που  έχει κλονίσει   πνεύμα ψυχή και σώμα στερώντας μας για καιρό,  μια από τις πρώτες αξίες στον Άνθρωπο. Την αξία της επικοινωνίας. Και είμαστε εκεί όλοι μαζί, μέσα από τη Δωρική μορφή  και της άοκνες προσπάθειες της πολυτάλαντης Προέδρου μας,   κας 'Ολγας Κονομόδη- Θωμά καθ’ ολοκληρίαν   εναρμονισμένης με τις δωρικές κολόνες του Απόλλωνα, να συντονίζει το όλο πρόγραμμα με σταθερή φωνή και αισθαντικό  ηχόχρωμα,  αληθινή Αρχόντισσα του τόπου μας,   εκπροσωπώντας επάξια το ΔΣ του σωματείου μας Αλκυονίδες Κορίνθου.

• Την εκδήλωση  ο ποιητικός λόγος στο Ελληνικό τραγούδι με την σύμπραξή του Δήμου Κορινθίων  του ΚΕΠΑΠ και των Αλκυονίδων  Χαιρέτησε ο εκπρόσωπος του συλλόγου, οι φίλοι του  Μουσείου  Γ. Δροσίνη, Βασίλης Πάστρας, προσκαλώντας  όλους τους παρευρισκόμενους,   ώστε ν’ανέβουμε στην Αθήνα και να παρακολουθήσουμε στην Κηφισιά στη βίλλα Αμαρυλλίς, όπου έζησε τα τελευταία 13 χρόνια της ζωής του, ο αείμνηστος ποιητής μας,  την εξαιρετικά σημαντική έκθεση (θα ισχύσει έως το τέλος του χρόνου) με αφορμή την επέτειο του 1821  σχετικά με την πορεία των Δροσίνηδων στην Ιστορία μας.

•  Την εκδήλωση άνοιξε ο  εμπεριστατωμένος λόγος του αναπληρωτή καθηγητή Παν/μιου Πελ/σου – ποητής  Ν. Φωτόπουλος που μίλησε σχετικά για τις αξίες του ποιητικού λόγου αναφερόμενος στην ελληνική μας γραμματολογία (παραλείποντας όμως την αναφορά του στον αξιομνημόνευτο ποιητή μας Γ. Δροσινη ανάμεσα στους άλλους ποιητές της γενιάς του, προς μεγάλη μου έκπληξη!). Ακολούθησαν οι  αγγελικές φωνές των παιδιών μας της   χορωδίας  του ΚΕΠΑΠ του Δήμου Κορινθίων,  υπό την διεύθυνση της  πανάξιας μουσικού  Φάλιας Παπαγιαννοπούλου,  που μας απογείωσαν με την εξαιρετική απαγγελία μέλους της χορωδίας με το  ποίημα « τι θέλω » του Γ. Δροσίνη  αλλά και μελοποιημένη ποίηση   Μ. Θεοδωράκη, Γ. Δροσίνη- και  Λάγιου-Ο.Ελύτη 

• Η   από καρδιάς απαγγελία της υποφαινόμενης  πλαισιωμένη από τα παιδιά της  χορωδίας του ΚΕΠΑΠ με το ποίημα ” Μήπως “  Γ. Δροσίνη που θαρρώ πέρασα το μήνυμα των στίχων επάξια,  αφού εστιάστηκα στο γεμάτα δίψα και φως βλέμματα των παιδιών της χορωδίας μας! 

• Η μοναδική φωνή του καταξιωμένου μας Γρηγόρη Βαλτινού,  που μας τίμησε με την παρουσία του αναλαμβάνοντας  ικανό μέρος της όλης εκδήλωσης με  τον μοναδικά σεμνό τρόπο  της έκφρασης του απαγγέλοντας και τραγουδώντας.  

• Τον εξαίρετο Κορίνθιο μαέστρο-πιανίστα μας Γιάννη Παπαχριστοδούλου,  κοντά μας πάντα και την υπέροχα βελούδινη χροιά της απόδοσης της Μαριάννας Βλάχου  με την αέρινη παρουσία της, όπως και την περσινή χρονιά και με ακόμα καλύτερη εμφάνιση στη βραδιά μας. Ηλίας Δόσκορης -κιθάρα Καλογιάννης Βεράνης -βιολί, Αποστόλης Μουρτής -μπουζούκι.  

• Η  εξαίρετη μικτή πολυφωνική χορωδία της Νεμέας Γ. Γιαννακοπούλου με μελοποιημένα ποιήματα Δροσίνη, Γκάτσου, Καρυωτάκη, Ελύτη, Αναγνωστάκη, Καββαδίας Σκαρίμπα, Παπαδιαμάντη, Λουντέμη, Ελευθερίου, Βάρναλη, Ρίτσου, Σολωμου, Σεφέρη, Δημουλά, Χατζιδάκη, 

• Και Ω! του θαύματος εκεί κάτω από τα βλέμματα του Απόλλωνα οι νύμφες αμαδρυάδρες σαν να ξεπετάχτηκαν μέσα από το δέντρα του  δάσους της  Αρχαιότητας με την κορυφαία του χορού,  σαν άλλη νύμφη Δάφνη να ηγείται συμπαρασύροντας όλες γύρω από το δέντρο  θαρρείς και βγήκαν στ’ αλήθεια από τη μέθεξη της αρχαίας εποχής,  που θέλει τον Απόλλωνα λαβωμένο από τον έρωτα της Δάφνης, (της κορυφαίας του χορού),   της ωραιότερης απ’ όλες να την κυνηγά αδιάλειπτα,  για να την κατακτήσει, ακόμα και σήμερα  (βλ. σημείωση),  χορεύοντας το έργο «7 χοροί» του Μ. Θεοδωράκη! Και φυσικά θα καταλάβετε ότι ομιλώ για το υπέροχο μπαλέτο της Έλενας Μιχαηλίδου που τόσο με ενέπνευσε! Σαν να μην τέλειωσε το κυνήγι του θεού για την κατάκτηση της Δάφνης,  που βγήκε μέσα από τον κορμό του δέντρου και πάλι  χορεύοντας μπροστά στο ναό του θεού,  για να  κατευνάσει το ασίγαστο πάθος του και να της δώσει πίσω την πετρωμένη της καρδιά!.Μια αληθινά μαγευτική βραδιά! Ασύλληπτα άρτια εμφάνιση! Εύγε!!! και τέλος κλείνοντας όλοι μαζί  τραγουδώντας της Δικαιοσύνης Ήλιε νοητέ! 

• Η ενέργεια η χαρά η έμπνευση και η δύναμη που αποκομίσαμε σε μια εποχή που δυστυχώς η ψυχή μας έχει συνηθίσει να βομβαρδίζεται ,  από αρνητική ενέργεια και να  αγριεύεται με τη συνέπεια να  κλυδωνίζεται αδιάλειπτα αδειάζοντας ολοένα και πιο πολύ! Μια βραδιά που επιτέλους μας γέμισε ψυχικά και μας ολοκλήρωσε μεθεκτικά σε νου σώμα  ψυχή και πνεύμα γεμίζοντας όπως συνηθίζουμε να λέμε τις μπαταρίες μας,  για ικανό  χρονικό διάστημα. Θα τη θυμόμαστε και θα παίρνουμε δύναμη για να συνεχίσουμε και με άλλες τέτοιες ισάξιες  βραδιές  του λάμποντος πολιτισμού μας. Σας ευχαριστούμε όλους που συμβάλλατε σε αυτό και υποσχόμαστε και άλλες τέτοιες ισάξιες συναντήσεις πολιτισμού και αγάπης! Εν τη ενώσει η ισχύς!  ‘Αξιον εστί!

Σημείωση: O θεός Απόλλωνας με το βέλος του Έρωτα χτυπήθηκε από  μαινόμενο πάθος για την κορυφαία του χορού των αμαδρυάδων των προστάτιδων του δάσους,  όταν την είδε μαζί με τις άλλες νύμφες τις αμαδρυάδρες να χορεύουν μέσα στο δάσος και την κυνήγησε για να την κατακτήσει. Όμως εκείνη είχε αφιερώσει τη ζωή της,  ως παρθένος ιέρεια της Θεάς Αρτέμιδος και παρακάλεσε τον πατέρα της Πηνειό,( όταν την πλησίασε ο Θεός Απόλλωνας),  να την κάνει δέντρο ώστε να παραμείνει άσπιλη όπως είχε ταχθεί πιστή στις υπηρεσίες της  θεάς  Αρτέμιδος. Έτσι,  το σώμα της έγινε κορμός,  τα χέρια της κλώνοι,  τα μαλλιά της φύλλα…  Είναι το γνωστό δέντρο  η Δάφνη. Εξ ου και ο δαφνοστολισμένος Απόλλωνας που την κουβαλά πάντοτε κοντά του.  Ο δε θεός Έρωτας για να την τιμωρήσει πέτρωσε την καρδιά της!    

Αφορμή έμπνευσης το χορευτικό δρώμενο 

του μπαλέτου της Ε. Μιχαήλίδου

στις 13/9/21

----------

Δάφνη

Και στάθηκα εκεί κάτω από το ναό σου και πάλι Απόλλωνα

Χορεύοντας στον ερχομό μιας  αλκυόνας νύχτας με ξάστερο ουρανό

Να κατευνάσω θέλοντας το ασίγαστό σου πάθος, 

που αιώνια μ’ ακολουθεί,

 γιατί την παρθενία μου έταξα στην θεά του κυνηγιού

Πως πάντα κοντά της θα ιερουργώ 

μη παρεκκλίνοντας στης ύλης το λάξευμα,  

παρά μόνον εκείνη θα λατρεύω και θα υπηρετώ αέναα 

προστατεύοντας την μαζί με όλες τις εκλεκτές μου φίλες αμαδρυάδρες

χοροστατώ εγώ η ιέρεια της Αρτέμιδος

και δέομαι το πάθος σου 

να κατευνάσει ο Έρωτας και πίσω να μου δώσει 

την πετρωμένη μου καρδιά,

για να καρδιοχτυπώ μέσα στο ροζιασμένο μου κορμί 

και αιώνια να υπάρχω,

 ως  σεμνή-παρθένος και  ιέρεια των δασών!

Ευαγγελία Πανούση 

17/9/21

Για το αρχείο του σωματείου μας ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ με τις θερμές μου ευχαριστίες

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΝΟΥΣΗ