Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2022

Ανακοίνωση

                                     Εχθές αποχαιρετήσαμε την αγαπημένη μας Φιλιώ !! 

                                                 Ας είναι ελαφρύ το χώμα !!

                                          Δύναμη και κουράγιο στην οικογένειά της !!




Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2022

20 ακόμα αγάλματα του «Πήλινου Στρατού» έφεραν στο φως οι αρχαιολόγοι

 Άλλα 20 αγάλματα πήλινων στρατιωτών ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι στην Κίνα κατά τη διάρκεια ανασκαφής δίπλα στο ταφικό μνημείο του αυτοκράτορα Τσιν Σι Χουάνγκ. 

Οι φιγούρες των πολεμιστών έχουν κατασκευαστεί σε φυσικό μέγεθος, και εκτιμάται ότι φτιάχτηκαν για να προστατεύουν τον πρώτο αυτοκράτορα της Κίνας στη «μετά θάνατον ζωή».

Διαβάστε περισσότερα:






Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2022

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ 13/12/1943 – Βασίλης Θ. Καλδίρης

 

Καρτερική αναμονή στην πύλη τού θανάτου.

Γκρίζο και μαύρο σύννεφο σκεπάζει τη καρδιά σου καθώς

καμπάνες διαπερνούν το βάθος της ψυχής σου.

Στημένος κάθεσαι νωθρός στο βλέμμα του στρατιώτη

του ύπουλου κατακτητή που χει καρδιά από πέτρα

κι πέτρες όμως ράγισαν στην όψη του θανάτου

καθώς ηχούσαν οι ριπές κι λόγχες των βαρβάρων

πάνω σ ανήλικα παιδιά κ απλοϊκούς ανθρώπους.

Ο θρήνος έρχεται βαρύς στο ματωμένο χώμα

και στις καρδιές των γυναικών που μόνες έχουν μείνει.

Μες την φωτιά μοιρολογούν και πένθιμα θρηνούνε

με νύχια θάβουν τούς νεκρούς

και ποιόν να κλάψουν πρώτα..

(Ποίηση αφιερωμένη σ’ αυτούς που χάθηκαν άδικα απ’ την Ναζιστική θηριωδία.)




Η Σμύρνη των μαρτυριών, των ποιητών και των περιηγητών

 

Η ανθολόγηση κειμένων του Θωμά Κοροβίνη στο «Σμύρνη περίκαλλη και χιλιοτραγουδισμένη» που εκτείνεται χρονικά από την αρχαία ιστορία έως τις μαρτυρίες των προσφύγων και τη σύγχρονη ελληνική ποίηση!

Διαβάστε περισσότερα:






Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2022

Η Προσευχή του Ταπεινού - Ζαχαρίας Παπαντωνίου (1877 - 1940)


Κύριε, σαν ήρθεν η βραδιά σου λέω την προσευχή μου:

Άλλη ψυχή δεν έβλαψα στον κόσμο απ’ τη δική μου.

Εκείνοι που με πλήγωσαν ήταν αγαπημένοι.

Την πίκρα μου τη βάστηξα· μου δίνεις και την ξένη.


Μ’ απαρνηθήκαν οι χαρές. Δεν τις γυρεύω πίσω.

Προσμένω τα χειρότερα. Είν’ αμαρτία να ελπίσω.

Σαν ευτυχία την αγαπώ της νύχτας τη φοβέρα.

Στην πόρτα μου άλλος δε χτυπά κανείς απ’ τον αγέρα.


Δεν έχω δόξα. Είν’ ήσυχα τα έργα που έχω πράξει.

Άκουσα τη γλυκιά βροχή, τη δύση έχω κοιτάξει,

έδωκα στα παιδιά χαρές, σε σκύλους λίγο χάδι,

ζευγάδες καλησπέρισα που γύριζαν το βράδυ.


 Τώρα δεν έχω τίποτα, να διώξω ή να κρατήσω.

 Δεν περιμένω ανταμοιβή· πολύ ’ναι τέτοια ελπίδα!

 Ευδόκησε ν’ αφανιστώ, χωρίς να ξαναζήσω.

Σ’ ευχαριστώ για τα βουνά και για τους κάμπους που είδα.