Μια εκδήλωση υψηλής αισθητικής προσέφερε στο κορινθιακό κοινό το Σωματείο Λόγου και Τέχνης ''Αλκυονίδες'' την Δευτέρα 20/3 στο Δημοτικό Θέατρο Κορίνθου.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας και της ποίησης.
Το άνοιγμα αλλά και όλη την παρουσίαση της εκδήλωσης έκανε η Αντιπρόεδρος του Σωματείου κ. Αγγελική Βλάσση και ακολούθησε χαιρετισμός από τον Δήμαρχο Κορινθίων κ. Βασίλη Νανόπουλο ,την Εντεταλμένη Σύμβουλο σε θέματα Πολιτισμού κ. Αθηνά Κόρκα , την κ. Κατερίνα Ταγαρά υποψήφια βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ν. Κορινθίας ενώ διαβάστηκε χαιρετισμός και από την υποψήφια βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ν. Κορινθίας κ.΄Έλενα Κονομόδη.
Στη συνέχεια η πρόεδρος κ. Όλγα Κονομόδη με λόγο μεστό και ουσιαστικό έκανε μικρή ιστορική αναδρομή στη παρουσία και θέση της γυναίκας στην κοινωνία ανά τους αιώνες ,τις διεκδικήσεις της για ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες αλλά και για τον ρόλο της τόσο στην ιδιωτική ζωή όσο και στην ανθρωπότητα γενικότερα.
Kύριος ομιλητής και καλεσμένος μας ο ομότιμος καθηγητής Εγκληματολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης κ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ ο οποίος παρευρέθη σ αυτήν την εκδήλωση με τις άλλες του ιδιότητες, ,του Ποιητή και Συγγραφέα, τις οποίες υπηρετεί εξίσου σοβαρά εδώ και πολλά χρόνια .
Η εισήγησή του ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα με τίτλο:
'' ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΕΣ : ΔΡΟΜΟΙ ΜΟΝΑΞΙΑΣ Ή ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ? ''
Τρία όμορφα και δροσερά κορίτσια , μαθήτριες Γυμνασίου και Λυκείου , η Μαρία -Νεφέλη Δακτυλίδη με καταγωγή από την Μικρά Ασία , η Δήμητρα Μουστάκα και η Ναταλία Περιβολάρη , μας απήγγειλαν με τις γλυκιές τους φωνές ποιήματα από τους Ελύτη, Καββαδία , Βρεττάκο , Σεφέρη, Κίπλινγκ και Μπροντέ .
Στη συνέχεια τιμήθηκαν τρεις σημαντικές κυρίες της Κορινθίας για ξεχωριστούς και ιδιαίτερους λόγους προσφοράς της καθεμίας.
Η κ. Παπαλεξίου φανερά συγκινημένη ευχαρίστησε τόσο την Πρόεδρο του Σωματείου και το Δ.Σ. όσο και το κορινθιακό κοινό αποσπώντας δυνατό χειροκρότημα !
Στη συνέχεια μας χάρισε με την κρυστάλλινη φωνή της και βέβαια μαζί με τον εξαιρετικό πιανίστα και υπέροχο άνθρωπο Δημήτρη Χρυσανθακόπουλο τρία υπέροχα κομμάτια :
Τέλος τιμήθηκε κ. Αλεξάνδρα Μάκου, μητέρα της αείμνηστης Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου για την αξιέπαινη στάση ζωής της να μετουσιώσει τον βαρύ πόνο για τον άδικο χαμό της κόρης της σε προσφορά αγάπης και συνδρομής προς την κοινωνία.
Η 26 ετών Γαρυφαλιά ανασύρεται νεκρή από τη θάλασσα στη Φολέγανδρο και ο σύντροφός της ομολογεί πως την σκότωσε..
Σκοπός ζωής για την Αλεξάνδρα μια εκστρατεία που ακούει στο όνομα '' ΓΙΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ '' με στόχο την μαζική ενεργοποίηση όλων των πολιτών με σκοπό την ενημέρωση και επαγρύπνηση όλων μας για ένα ασφαλές και ευτυχισμένο μέλλον .
Με τρεμάμενη φωνή από συγκίνηση και με περίσσια δύναμη, δίνοντας μάθημα αξιοπρέπειας και αντοχής, λέει
Στη συνέχεια τιμήθηκαν τρεις σημαντικές κυρίες της Κορινθίας για ξεχωριστούς και ιδιαίτερους λόγους προσφοράς της καθεμίας.
Πρώτη η κ. Μαρισία Παπαλεξίου mezzo σοπράνο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και κορινθιακής καταγωγής .
Μεσόφωνος, σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και κλασικό τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα παμψηφεί και πρώτο βραβείο.
Ολοκλήρωσε τις μουσικές σπουδές της στο Παρίσι και στο Ντύσσελντορφ. Διετέλεσε μέλος της Χορωδίας της ΕΛΣ.
Ως σολίστ συμμετείχε σε παραγωγές των ΜΜΑ, ΜΜΘ (Γυναίκα δίχως σκιά, Μαντάμα Μπαττερφλάι, Τραβιάτα και Κάρμεν) όπου και πρωταγωνίστησε. Σε ανεξάρτητες παραγωγές συμμετείχε ως Πλουπλού (Η κόρη της καταιγίδος), Διδώ (Διδώ και Αινείας), Ελένη (Η ωραία Ελένη), καθώς και σε συναυλίες με έργα νέων Ελλήνων συνθετών.
Έχει συμπράξει με τις ΚΟΑ, ΚΟΘ, Καμεράτα, Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, Δημοτική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης.
Στην ΕΛΣ έχει εμφανιστεί ως Μανταλένα, Σουτζούκι, Κάρμεν, Μερσέντες, Μυρτώ, Λόλα, Πρίγκιπας Ορλόφσκι κ.ά. Έχει συνεργαστεί με το Κρατικό Θέατρο Κότμπους (Γερμανία). Συμμετείχε στην Ηλέκτρα, εναρκτήρια παραγωγή της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ, και στην παγκόσμια πρεμιέρα της όπερας του Νίκου Κυπουργού Μήδεια, ενώ πρωταγωνίστησε στην όπερα του Άλκη Μπαλτά Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα, βασισμένη στο ομώνυμο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά.
Τον Δεκέμβρη του 2022, ερμήνευσε τον διπλό ρόλο της Μούσας και του Νίκλαους, στα «Παραμύθια του Χόφμαν» συμπαραγωγή της ΕΛΣ με την όπερα La Monnaie των Βρυξελλών σε σκηνοθεσία Κρυζτόφ Βαρλικόφσκι.
Τον Δεκέμβρη του 2022, ερμήνευσε τον διπλό ρόλο της Μούσας και του Νίκλαους, στα «Παραμύθια του Χόφμαν» συμπαραγωγή της ΕΛΣ με την όπερα La Monnaie των Βρυξελλών σε σκηνοθεσία Κρυζτόφ Βαρλικόφσκι.
Το καλοκαίρι του 2023 θα εμφανιστεί στον ρόλο της Φενένα στην όπερα Ναμπούκο που θα παρουσιάσει η ΕΛΣ στο Ηρώδειο στα πλαίσια του φεστιβάλ Αθηνών.
Η κ. Παπαλεξίου φανερά συγκινημένη ευχαρίστησε τόσο την Πρόεδρο του Σωματείου και το Δ.Σ. όσο και το κορινθιακό κοινό αποσπώντας δυνατό χειροκρότημα !
Στη συνέχεια μας χάρισε με την κρυστάλλινη φωνή της και βέβαια μαζί με τον εξαιρετικό πιανίστα και υπέροχο άνθρωπο Δημήτρη Χρυσανθακόπουλο τρία υπέροχα κομμάτια :
G. BIZET : '' HABANERΑ'' , CARMEN
C.SAINT SAENS : '' MON COEUR S' OUVRE Ά TA VOIX '' , SAMSON ET DALIDA
E. DE CURTIS : '' NON TI SCORDAR DI ME " , το οποίο αφιέρωσε και στην αείμνηστη ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ !
Η Μαρισία και ο Δημήτρης καταχειροκροτήθηκαν από τον κόσμο που ενθουσιάστηκε με την προσεγμένη παρουσία και ποιότητά τους !!!
Έπειτα η κ. Βασιλική Ευστρατιάδου , Πρόεδρος της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου .
Η Βασιλική Ευστρατιάδου γεννήθηκε το 1942 στην Κόρινθο. Πατέρας της ο δάσκαλος Κωνσταντίνος Ευστρατιάδης εκ Κωνσταντινουπόλεως, απόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αλεξανδρουπόλεως. Μητέρα της η Ευαγγελία Ζαφειριάδου εξ Ανατολικής Θράκης, κόρη του γνωστού σε όλο τον προσφυγικό Συνοικισμό παπα-Νικόλα, ιερέα ως το 1955 στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου.
Ακολουθώντας στις μεταθέσεις του τον δάσκαλο πατέρα της, φοίτησε διαδοχικά στα Δημοτικά Σχολεία Κορίνθου, Αλεξανδρούπολης, Ορεστιάδας και πάλι στην Κόρινθο και τέλος στην Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη στο Μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο Καλεντζίου Κορινθίας.
Φοίτησε εν συνεχεία στο Γυμνάσιο Θηλέων Κορίνθου και με εξετάσεις πέτυχε πρώτη το 1960 στο Τμήμα Θηλέων της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1962 με άριστα.
Εργάστηκε σε ιδιωτικά Σχολεία της Αθήνας ως το Δεκέμβριο του 1964, όταν πλέον διορίστηκε στην Περιφέρεια Σικυώνος Νομού Κορινθίας. Υπηρέτησε διαδοχικά στα Δημοτικά Σχολεία Κιάτου, στα Γελινιάτικα, στο Παναρίτι, στο Δερβένι, στο Κλημέντι και από το 1967 οργανικά στο Δημοτικό Σχολείο Σοφικού.
Με εξετάσεις το 1971 πέρασε κατά σειρά δεύτερη στη διετή πανεπιστημιακή μετεκπαίδευση στην Αθήνα. Εν συνεχεία υπηρέτησε το 1973-’74 στο Δημοτικό Σχολείο Σοφικού από το ’74-’77 ως βοηθός στο Γραφείο Επιθεώρησης Α/θμιας Εκπαίδευσης του Νομού Κορινθίας και από το 1977 στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου, από το οποίο και συνταξιοδοτήθηκε το 1992, αφού διετέλεσε Διευθύντριά του την τελευταία πενταετία.
Πέραν της διδασκαλικής της σταδιοδρομίας συμμετείχε από τα γυμνασιακά της χρόνια στην πνευματική κίνηση του πατρός Νεκταρίου στον Συνοικισμό, στο Τμήμα Ελληνικού Οδηγισμού της περιοχής και αργότερα στη Χορωδία Κορίνθου, αλλά και στον Λαογραφικό Όμιλο, στον Ερυθρό Σταυρό ως εθελόντρια, στο Σωματείο Λόγου και Τέχνης «Αλκυονίδες», στην «Απολλώνια Ακαδημία», στην κίνηση της Συνοικίας μαζί με άλλους κατοίκους για εξεύρεση οικοπέδου για τα Σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στη στήριξη στο «Θεατρικό Όμιλο Κορίνθου». Επίσης χρημάτισε μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Δασκάλων Νομού Κορινθίας και τέλος από το 1994 έως το 1998 εξελέγη Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Κορινθίων και επί μια τετραετία ήταν υπεύθυνη του Πνευματικού Κέντρου, περίοδο που καθιερώθηκαν οι καλοκαιρινές πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου. Με εισήγησή της στο τελευταίο Συμβούλιο της 4ετίας ιδρύθηκε το Κ.Α.Π.Η. και η «Βοήθεια στο Σπίτι».
Από το 1989, με παρότρυνση και επιμονή του πατρός Νεκταρίου, με ομάδα κατοίκων του Συνοικισμού και της πόλης, συνέβαλε στην ίδρυση και λειτουργία του Συλλόγου «Μικρασιατική Στέγη Κορίνθου», με καταστατικό από το 1992 και σκοπούς -κατά κύριο λόγο- τη γνωριμία των κατοίκων της περιοχής μας με την καταγωγή, την ιστορία και τα πάθη των Προσφύγων εκ Μικράς Ασίας στην πόλη μας, καθώς και τη διατήρηση και προβολή της Ιστορικής Μνήμης των Αλησμόνητων Πατρίδων, αλλά και της πλούσιας λαϊκής παράδοσης (χορών, τραγουδιών) και τη μεταλαμπάδευσή τους στις νεότερες γενιές.
Από το 1994, μετά τον θάνατο του πρώτου Προέδρου της Στέγης Στέφανου Ζαφειριάδη, ως Πρόεδρος έκτοτε, με τα εκάστοτε αξιόλογα μέλη των Δ.Σ., καθιέρωσαν τις γνωστές στην πόλη μας τριήμερες Εκδηλώσεις Μνήμης, «Μικρασιατικά», κάθε Σεπτέμβρη, την Ημερίδα περί το τέλος Μαΐου «Η Πόλις Εάλω» και πλήθος άλλων σχετικών Εκδηλώσεων, τη δημιουργία Χορωδιακού Τμήματος, Χορευτικών Παίδων και Ενηλίκων, τη συλλογή πληροφοριών από προσφυγικές οικογένειες, περί τις δέκα εκδρομές στην Ελληνική Ανατολή προς γνωριμία των Αλησμόνητων Πατρίδων και αδιαλείπτως από το 1992 συλλεκτικό ημερολόγιο κατ’ έτος, που υπηρετεί τους σκοπούς της Στέγης.
Σημαντικό επίτευγμα υπήρξε, μετά από αίτημα της Μικρασιατικής Στέγης, η κατασκευή ενός σπουδαίου και από τα πλέον χαρακτηριστικά Μνημεία τα σχετικά με την Προσφυγιά του 1922, με ενέργειες του Υπουργείου Προνοίας, «μερίμνη» του Κορίνθιου Υπουργού Θεόδωρου Κοτσώνη. Φιλοτεχνήθηκε, με απευθείας ανάθεση από το Υπουργείο, από καταξιωμένο γλύπτη και καθηγητή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκη και τοποθετήθηκε στην Πλατεία της Συνοικίας μας, μετά από τη διαμόρφωσή της, με έξοδα του Δήμου και της Νομαρχίας Κορινθίας.
Τέλος έχει προσκληθεί και πραγματοποιήσει πλήθος ομιλιών και εισηγήσεων στη Σχολή Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως, σε προσφυγικούς συλλόγους και άλλους φορείς με παιδαγωγικά, εθνικά και κοινωνικά θέματα και έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα της και λογοτεχνικά κείμενα στον τοπικό τύπο.
Ακολουθώντας στις μεταθέσεις του τον δάσκαλο πατέρα της, φοίτησε διαδοχικά στα Δημοτικά Σχολεία Κορίνθου, Αλεξανδρούπολης, Ορεστιάδας και πάλι στην Κόρινθο και τέλος στην Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη στο Μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο Καλεντζίου Κορινθίας.
Φοίτησε εν συνεχεία στο Γυμνάσιο Θηλέων Κορίνθου και με εξετάσεις πέτυχε πρώτη το 1960 στο Τμήμα Θηλέων της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1962 με άριστα.
Εργάστηκε σε ιδιωτικά Σχολεία της Αθήνας ως το Δεκέμβριο του 1964, όταν πλέον διορίστηκε στην Περιφέρεια Σικυώνος Νομού Κορινθίας. Υπηρέτησε διαδοχικά στα Δημοτικά Σχολεία Κιάτου, στα Γελινιάτικα, στο Παναρίτι, στο Δερβένι, στο Κλημέντι και από το 1967 οργανικά στο Δημοτικό Σχολείο Σοφικού.
Με εξετάσεις το 1971 πέρασε κατά σειρά δεύτερη στη διετή πανεπιστημιακή μετεκπαίδευση στην Αθήνα. Εν συνεχεία υπηρέτησε το 1973-’74 στο Δημοτικό Σχολείο Σοφικού από το ’74-’77 ως βοηθός στο Γραφείο Επιθεώρησης Α/θμιας Εκπαίδευσης του Νομού Κορινθίας και από το 1977 στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου, από το οποίο και συνταξιοδοτήθηκε το 1992, αφού διετέλεσε Διευθύντριά του την τελευταία πενταετία.
Πέραν της διδασκαλικής της σταδιοδρομίας συμμετείχε από τα γυμνασιακά της χρόνια στην πνευματική κίνηση του πατρός Νεκταρίου στον Συνοικισμό, στο Τμήμα Ελληνικού Οδηγισμού της περιοχής και αργότερα στη Χορωδία Κορίνθου, αλλά και στον Λαογραφικό Όμιλο, στον Ερυθρό Σταυρό ως εθελόντρια, στο Σωματείο Λόγου και Τέχνης «Αλκυονίδες», στην «Απολλώνια Ακαδημία», στην κίνηση της Συνοικίας μαζί με άλλους κατοίκους για εξεύρεση οικοπέδου για τα Σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στη στήριξη στο «Θεατρικό Όμιλο Κορίνθου». Επίσης χρημάτισε μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Δασκάλων Νομού Κορινθίας και τέλος από το 1994 έως το 1998 εξελέγη Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Κορινθίων και επί μια τετραετία ήταν υπεύθυνη του Πνευματικού Κέντρου, περίοδο που καθιερώθηκαν οι καλοκαιρινές πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου. Με εισήγησή της στο τελευταίο Συμβούλιο της 4ετίας ιδρύθηκε το Κ.Α.Π.Η. και η «Βοήθεια στο Σπίτι».
Από το 1989, με παρότρυνση και επιμονή του πατρός Νεκταρίου, με ομάδα κατοίκων του Συνοικισμού και της πόλης, συνέβαλε στην ίδρυση και λειτουργία του Συλλόγου «Μικρασιατική Στέγη Κορίνθου», με καταστατικό από το 1992 και σκοπούς -κατά κύριο λόγο- τη γνωριμία των κατοίκων της περιοχής μας με την καταγωγή, την ιστορία και τα πάθη των Προσφύγων εκ Μικράς Ασίας στην πόλη μας, καθώς και τη διατήρηση και προβολή της Ιστορικής Μνήμης των Αλησμόνητων Πατρίδων, αλλά και της πλούσιας λαϊκής παράδοσης (χορών, τραγουδιών) και τη μεταλαμπάδευσή τους στις νεότερες γενιές.
Από το 1994, μετά τον θάνατο του πρώτου Προέδρου της Στέγης Στέφανου Ζαφειριάδη, ως Πρόεδρος έκτοτε, με τα εκάστοτε αξιόλογα μέλη των Δ.Σ., καθιέρωσαν τις γνωστές στην πόλη μας τριήμερες Εκδηλώσεις Μνήμης, «Μικρασιατικά», κάθε Σεπτέμβρη, την Ημερίδα περί το τέλος Μαΐου «Η Πόλις Εάλω» και πλήθος άλλων σχετικών Εκδηλώσεων, τη δημιουργία Χορωδιακού Τμήματος, Χορευτικών Παίδων και Ενηλίκων, τη συλλογή πληροφοριών από προσφυγικές οικογένειες, περί τις δέκα εκδρομές στην Ελληνική Ανατολή προς γνωριμία των Αλησμόνητων Πατρίδων και αδιαλείπτως από το 1992 συλλεκτικό ημερολόγιο κατ’ έτος, που υπηρετεί τους σκοπούς της Στέγης.
Σημαντικό επίτευγμα υπήρξε, μετά από αίτημα της Μικρασιατικής Στέγης, η κατασκευή ενός σπουδαίου και από τα πλέον χαρακτηριστικά Μνημεία τα σχετικά με την Προσφυγιά του 1922, με ενέργειες του Υπουργείου Προνοίας, «μερίμνη» του Κορίνθιου Υπουργού Θεόδωρου Κοτσώνη. Φιλοτεχνήθηκε, με απευθείας ανάθεση από το Υπουργείο, από καταξιωμένο γλύπτη και καθηγητή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκη και τοποθετήθηκε στην Πλατεία της Συνοικίας μας, μετά από τη διαμόρφωσή της, με έξοδα του Δήμου και της Νομαρχίας Κορινθίας.
Τέλος έχει προσκληθεί και πραγματοποιήσει πλήθος ομιλιών και εισηγήσεων στη Σχολή Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως, σε προσφυγικούς συλλόγους και άλλους φορείς με παιδαγωγικά, εθνικά και κοινωνικά θέματα και έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα της και λογοτεχνικά κείμενα στον τοπικό τύπο.
Για πενήντα έτη ήταν παντρεμένη με τον άξιο συνάδελφό της Παναγιώτη Δημητρόπουλο και είναι μητέρα τριών αξιόλογων παιδιών.
Εξέφρασε την συγκίνησή της για την τιμή να την βραβεύσει το Σωματείο μας και αναφέρθηκε στο Χρέος που σαν Άνθρωποι έχουμε να μην σταματούμε να προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας από διάφορες θέσεις, κάτι που η ίδια έκανε σε όλη της την ζωή. Επίσης τόνισε πως η μεγαλύτερη καταστροφή του Ελληνισμού σε όλους τους αιώνες ήταν η Μικρασιατική και περιέγραψε τις πρώτες ημέρες των δύστυχων προσφύγων στην περιοχή του Συνοικισμού της Κορίνθου και υπενθύμισε τις προσπάθειες και παραινέσεις του πατέρα Νεκτάριου για την ίδρυση Σωματείων με σκοπό την διατήρηση στην μνήμη των νεώτερων της ιστορίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού , των ηθών και των εθίμων τους. Επίσης το χρέος μας να μην ξεχάσουμε ποτέ τις αλησμόνητες Πατρίδες !!
Τέλος τιμήθηκε κ. Αλεξάνδρα Μάκου, μητέρα της αείμνηστης Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου για την αξιέπαινη στάση ζωής της να μετουσιώσει τον βαρύ πόνο για τον άδικο χαμό της κόρης της σε προσφορά αγάπης και συνδρομής προς την κοινωνία.
Η 26 ετών Γαρυφαλιά ανασύρεται νεκρή από τη θάλασσα στη Φολέγανδρο και ο σύντροφός της ομολογεί πως την σκότωσε..
Σκοπός ζωής για την Αλεξάνδρα μια εκστρατεία που ακούει στο όνομα '' ΓΙΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ '' με στόχο την μαζική ενεργοποίηση όλων των πολιτών με σκοπό την ενημέρωση και επαγρύπνηση όλων μας για ένα ασφαλές και ευτυχισμένο μέλλον .
Με τρεμάμενη φωνή από συγκίνηση και με περίσσια δύναμη, δίνοντας μάθημα αξιοπρέπειας και αντοχής, λέει
:H βία αποτελεί κοινό εχθρό και η συμπόνοια είναι ο μόνος τρόπος να τον αντιμετωπίσουμε..
Με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα και δάκρυα στα μάτια αγκαλιάσαμε τη γυναίκα ,την μάνα,την ηρωίδα.!
Με ανάμεικτα συναισθήματα έκλεισε το πρώτο μέρος της εκδήλωσης θυμίζοντας σε όλους μας πως η ζωή έχει γλυκόπικρη γεύση.
Με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα και δάκρυα στα μάτια αγκαλιάσαμε τη γυναίκα ,την μάνα,την ηρωίδα.!
Με ανάμεικτα συναισθήματα έκλεισε το πρώτο μέρος της εκδήλωσης θυμίζοντας σε όλους μας πως η ζωή έχει γλυκόπικρη γεύση.
Στο δεύτερο και μουσικό μέρος της εκδήλωσης μας έκαναν συντροφιά οι αγαπημένοι μας μουσικοί και τραγουδιστές ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΖΑΧΟΥ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ με ένα πρόγραμμα επιλεγμένων τραγουδιών ή μελοποιημένων στίχων αφιερωμένα στην ΓΥΝΑΙΚΑ .
Η πιο συγκινητική στιγμή , όταν ο ΓΙΑΝΝΗΣ ξεκίνησε με το τραγούδι '' ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ '' που γράφτηκε με αφορμή τον θάνατο της ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑΣ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.